• ΒΛΑΒΗ SLAP

      Αποτελεί παθολογία που έγκειται στην αποκόλληση του ανωτέρου τμήματος του επιχειλίου χόνδρου της ωμογλήνης.Απο το ίδιο σημείο εκφύεται η μακρά κεφαλή του δικεφάλου τένοντα.

      Η πάθηση είναι συχνή σε αθλητές του βόλλευ, του χάντμπολ και σε ρίπτες.

       

      Η διάγνωση απαιτεί καλή κλινική εξέταση και μαγνητική τομογραφία με ενδαρθρική έγχυση σκιαγραφικού ( MRI arthrogram) . Η θεραπεία είναι χειρουργική και συγκεκριμένα η βλάβη συρράπτεται και αποκαθίσταται αρθροσκοπικά.

    • ΕΚΦΥΛΙΣΤΙΚΗ ΑΡΘΡΙΤΙΔΑ ΤΗΣ ΓΛΗΝΟΒΡΑΧΙΟΝΑΣ ΑΡΘΡΩΣΗΣ

    • Εκφυλιστική Αρθρίτιδα της Γληνοβραχιόνας άρθρωσης

      Η οστεοαρθρίτιδα είναι μια εκφυλιστική διαταραχή που προοδευτικά οδηγεί στην καταστροφή της εξωτερικής επικάλυψης των οστών που σχηματίζουν την άρθρωση.

      Τα κυριότερα συμπτώματα και σημεία της αρθρίτιδας του ώμου είναι:

      • Πόνος
      • Περιορισμός των κινήσεων του ώμου
      • Ήχος που αναπαράγεται κατά τις κινήσεις του ώμου
      • Φλεγμονή στην περιοχή της άρθρωσης (ερυθρότητα,οίδημα,αύξηση τοπικά της θερμότητας).

      Στα αρχικά στάδια της νόσου η θεραπεία με συντηρητικά μέσα ενδεχομένως να αποφέρει οφέλη.

      Εάν τα συντηρητικά μέσα αποτύχουν και ο πόνος εγκατασταθεί ακόμη και σε ηρεμία το πιθανότερο είναι πως θα χρειαστεί να γίνει ολική αντικατάσταση της άρθρωσης του ώμου. Είναι δυνατόν να προταθεί ολική αρθροπλαστική του ώμου ή αντικατάσταση του άνω μέρους του βραχιονίου (ημιαρθροπλαστική).

    • ΕΞΑΡΘΡΗΜΑ ΑΚΡΩΜΙΟΚΛΕΙΔΙΚΗΣ

    • Εξάρθρημα Ακρωμιοκλειδικής

       

      Ως εξάρθρημα ακρωμιοκλειδικής χαρακτηρίζεται η παρεκτόπιση (μερική ή πλήρης) της επαλληλίας μεταξύ των αρθρικών επιφανειών κλείδας και ακρωμίου (οστό της ωμοπλάτης).

      Υπάρχουν διάφοροι τύποι ταξινόμησης βάση των οποίων ακολουθούμε αντίστοιχη θεραπευτική προσέγγιση (συντηρητική ή χειρουργική).

       

      Η χειρουργική αντιμετώπιση βασιζεται στις ακόλουθες ενδείξεις:

      • Αποτυχία συντηρητικής θεραπείας
      • Κοσμητικοί λόγοι
      • Ανάγκη εργασίας με τον ώμο σε απαγωγή και κάμψη 90°
      • Χειρωνάκτες
      • Αθλητές
      • Τα αποτελέσματα της χειρουργικής θεραπείας είναι πολύ καλά με ποσοστά επιτυχίας που ξεπερνούν το 90%. 

       

    • ΑΘΡΙΤΙΔΑ ΑΚΡΩΜΙΟΚΛΕΙΔΙΚΗΣ ΑΡΘΡΩΣΗΣ

    • Αρθρίτιδα Ακρωμιοκλειδικής Άρθρωσης

      Αποτελεί πάθηση που χαρακτηρίζεται απο μη αναστρέψιμη φθορά του αρθρικού χόνδρου μεταξύ του ακρωμίου και της κλείδας

      Η χρόνια καταπόνηση της άρθρωσης, ιδιαίτερα σε αθλητές ρήψεων και σε επαγγέλματα που απαιτούν άρση βαρών, οδηγεί σε αρθρίτιδα. Η καταστροφή του χόνδρου έχει ως αποτέλεσμα η κίνηση της κλείδας ως προς το ακρώμιο να γίνεται επώδυνη.

      Η αρθρίτιδα ακρωμιοκλειδικής επιβεβαιώνεται με απλές ακτινογραφίες, στις οποίες παρατηρούνται:

      • στένωση του μεσάρθριου διαστήματος και
      • σχηματισμός οστεοφύτων (παθολογικό έκτοπο οστούν).

      Πρόκειται για μία προοδευτικά επιδεινούμενη πάθηση που συνήθως δεν αντιμετωπίζεται με συντηρητικά μέτρα. Η αντιμετώπιση της συνίσταται σε αρθροσκοπική αφαίρεση του περιφερικού άκρου της κλείδας.

    • ΕΞΑΡΘΡΗΜΑ ΩΜΟΥ

    • Εξάρθρημα Ώμου

      Ως εξάρθρημα ορίζουμε την μετατόπιση των οστών μιας άρθρωσης έξω από τα όριά της, και ως υπεξαρθρημα την μερική παρεκτόπιση.

      Ο εξαρθρωμένος ώμος συνεπώς είναι ένας τραυματισμός κατά τον οποίο η κεφαλή του βραχιονίου οστού εξέρχεται βίαια από την υπόκοιλη αρθρική επιφάνεια του οστού της ωμοπλάτης, που λέγεται ωμογλήνη.

      Το αποτέλεσμα της κάκωσης των σταθεροποιητικών στοιχείων του ώμου είναι η αστάθεια της άρθρωσης και ο κίνδυνος υποτροπής του εξαρθήματος.

       

      ΘΕΡΑΠΕΙΑ

      Η αντιμετώπιση της αστάθειας διακρίνεται σε συντηρητική και χειρουργική.

      Ο στόχος της συντηρητικής θεραπείας είναι η αποκατάσταση της σταθερότητας, της δύναμης και του πλήρους εύρους κίνησης της άρθρωσης.

      Η χειρουργική αποκατάσταση γίνεται αρθροσκοπικά, όπου η βλάβη εντοπίζεται και ταυτόχρονα αποκαθίσταται.

    • ΡΗΞΗ ΤΕΝΟΝΤΙΟΥ ΠΕΤΑΛΟΥ

    • Με τον όρο τενόντιο πέταλο χαρακτηρίζονται οι 4 μύες που περιβάλλουν την κεφαλή του βραχιόνιου οστού. Οι μύες αυτοί είναι ο υπερακάνθιος, ο υπακάνθιος, ο υποπλάτιος και ο ελλάσον στρογγύλος

       

      Αποτέλεσμα της ρήξεως είναι η εμφάνιση

      • πόνου και αδυναμίας (συνήθως αντανακλά το μέγεθος της ρήξεως) κατά τις κινήσεις,
      • πόνος κατα την χρήση του ώμου ιδίως μετά από αντίσταση (κατά την απαγωγή και τις στροφικές κινήσεις)
      • πόνος που αντανακλά στη μεσότητα του βραχίονα
      • πόνος εντονότερος τη νύχτα, συχνά αφυπνίζει τον πάσχοντα.
      • απώλεια δύναμης (δυσκολεύεται ή δεν δύναται να ανυψώσει το άνω άκρο πάνω από το επίπεδο του ώμου).
      • ∆υσκαμψία ή απώλεια κινητικότητας
      • Το ιστορικό και η κλινική εξέταση είναι συνήθως διαγνωστικά. Ο παρακλινικός έλεγχος περιλαμβάνει την υπερηχογραφική απεικόνιση και αν απαιτείται την μαγνητική τομογραφία.

      Μια ρήξη του τενοντίου πετάλου μπορεί να είναι μερική ( να μην αφορά όλο το πάχος του τένοντα) ή πλήρης (ολικού πάχους).

      Μία μερική ρήξη μπορει αρχικά να αντιμετωπιστεί συντηρητικά (με φυσιοθεραπεία και μυική ενδυνάμωση.

      σε πλήρεις ρήξεις, πέραν των λειτουργικών ενοχλημάτων, υπάρχει και ο κίνδυνος ανάπτυξης αρθροπάθειας (Rotator cuff arthropathy)εάν αυτές αφεθούν μακροπρόθεσμα χωρίς θεραπεία.

       

      Η θεραπεία εκλογής σχεδόν για το σύνολο των ρήξεων του τενοντίου πετάλου είναι η αρθροσκοπική αποκατάσταση.

       

       

      Στο πρόσθιο εξάρθρημα που είναι πιο συχνό έχουμε ρήξη των τενόντων του υπερακανθίου και του υπακανθίου ενώ στο οπίσθιο έχουμε ρήξη του τένοντα του υποπλάτιου.

      H λειτουργία του υπερακανθίου είναι απαγωγή του βραχιονίου για τις πρώτες 15º​

      Ο υπακάνθιος μαζί με τον ελάσσων στρογγύλο εκτελούν έξω στροφή ενώ ο υποπλάτιος εκτελεί έσω στροφή.​

    • ΣΥΜΦΥΤΙΚΗ ΘΥΛΑΚΙΤΙΔΑ Ή ΠΑΓΩΜΕΝΟΣ ΩΜΟΣ

    • Ο παγωμένος ώμος είναι μια κατάσταση η οποία χαρακτηρίζεται από φλεγμονή και δυσκαμψία λόγω του συνδετικού ιστού ο οποίος καλύπτει την άρθρωση του ώμου.

       

      Συμπτώματα του συνδρόμου του παγωμένου ώμου

      Τα συμπτώματα που σχετίζονται με τον παγωμένο ώμο αναπτύσσονται σταδιακά. Αρχικά οι ασθενείς βιώνουν μια ενόχληση στον ώμο η οποία εξελίσσεται σε βύθιο πόνο με ποικίλες αντανακλάσεις. Ο πόνος περιορίζει τις κινήσεις της άρθρωσης και τελικά υπάρχει δυσκαμψία δηλαδή περιορισμό σε όλες τις κινήσεις αλλά περισσότερο στην ανύψωση και στις στροφικές κινήσεις(έσω-έξω).

       

      Από την στιγμή όπου θα εγκατασταθεί το σύνδρομο του παγωμένου ώμου η θεραπεία εστιάζεται στην διατήρηση της κινητικότητας και της δύναμης του ώμου. Η καλύτερη θεραπεία όμως είναι η πρόληψη. Γι’ αυτό το λόγο πρέπει κάθε τραυματισμός του ώμου να αποκαθίσταται πλήρως σύμφωνα με συγκεκριμένα πρωτόκολλα θεραπείας.

    • ΑΣΒΕΣΤΟΠΟΙΟΣ ΤΕΝΟΝΤΙΤΙΔΑ

    • Με τον όρο «ασβεστοποιός τενοντίτιδα» εννοούμε την πάθηση κατά την οποία έχουμε εναπόθεση αλάτων ασβεστίου 

      Η εμφάνιση της νόσου είναι πιό συχνή στους ενήλικες μεταξύ 30 και 50 ετών και είναι λίγο πιό συχνή στις γυναίκες.

      Το κύριο σύμπτωμα είναι ο πόνος με ποικίλους όμως χαρακτήρες

      •  Ο πόνος είναι πιθανό να έχει εξάρσεις και υφέσεις
      • να μεταβάλλεται ή να είναι συνεχής
      • να ακτινοβολεί σε ολόκληρο το χέρι
      • να γίνεται αντιληπτός στην διάρκεια συγκεκριμένων κινήσεων ή κατά την νυκτερινή ανάπαυση. 
      • συχνά ακτινοβολεί από τον ώμο, περιφερικά πρός την κατάφυση του δελτοειδούς μυός και, λιγότερο συχνά, πρός τον αυχένα.
      • επιδεινώνεται με την άρση του άνω άκρου πάνω από το επίπεδο του ώμου ή όταν ο ασθενής ξαπλώνει πάνω στον ώμο του.
      • Ο πόνος μπορεί να ξυπνά τον ασθενή.

      ΘΕΡΑΠΕΙΑ

      Η θεραπεία της ασβεστοποιού τενοντίτιδας μπορεί να είναι συντηρητική ή χειρουργική και η επιλογή της μεθόδου εξαρτάται από το στάδιο της ασβεστοποίησης και την ένταση των συμπτωμάτων.

    POWERED BY KOKKINOS G.© 2017

    All Posts
    ×